Vertrouwen

Je vertrouwen is behoorlijk beschadigd. Er is zo ontzettend veel tegen je gelogen dat je niet meer weet wat echt is en niet. Ook al is je verslaafde dierbare nu in herstel (zo heet dat wanneer iemand gestopt is met gebruiken…), dat wil toch niet zeggen dat daarmee jouw vertrouwen ook meteen weer terug is? Hij kan zeggen dat hij goed zijn best doet, maar ja, hij zei zoveel.. Je zou graag willen dat je het vertrouwen weer kon voelen. Maar het lukt je gewoon niet. Er is zoveel gebeurd. Je weet nog niet eens alles. En nu is hij in herstel gegaan, en moet jij ook blij en opgelucht zijn

Is dat zo? 
Kun jij dat?
En van wie moet jij dat?

Ik vind, jij vind, zij vinden...

Een aantal mensen uit je omgeving gaat op een bepaald moment vinden dat jij nu maar weer door moet gaan met je leven. Dat je moet stoppen met je zorgen maken. Stoppen met jouw wantrouwen. Stoppen met overal signalen in zien dat ‘het weer mis gaat’. Je moest maar weer eens normaal gaan doen… Maar wat is normaal? 

Er bestaat een gezegde: 

"Vertrouwen komt te voet en gaat te paard."

Bedenk je eens dat een paard niet alleen sneller, maar ook verder kan lopen dan een mens… En bedenk dan eens wat men nu dan eigenlijk vraagt van jou, met dat ‘normaal gaan doen’. Het is heel normaal dat jij nu moeite hebt om je dierbare een beetje vertrouwen te geven. Jij weet zelf wel waarom. Voel je niet schuldig doordat je hem niet meteen weer met open armen ontvangt. Het is logisch dat dit niet lukt. Vanwege dat paard. Je hoeft niet naar die mensen te luisteren. Luister naar jezelf 💕. Je bent ze ook géén uitleg verschuldigd. Jij hebt jouw proces en zij het hunne. En dat is oké.

Misschien vind je dit ook interessant: